KIRLANGIÇ KUŞU
Yavuz Gezer
KIRLANGIÇ KUŞU
Prestiş lafzınun takribidür guyâ ki ey Nâbi
İder peruz hâke ruymâl üzere piristulâr.
"Ey Nâbi rağbet sözünün yakınlığı (gerektirmesi) sebebiyle kırlangıçlar toprak üzerine yüz sürerek uçar ." Nâbi 17 yy . Divan Şairi
Sadakati ve özgürlüğü temsil eden kırlangıç kuşu, dostluğun ve şefkatin simgesidir.
İnsanları kazadan beladan kurtaran kuş olarak bilinirdi. Uygur şamanları kırlangıç tüyleriyle hastaları tedavi ederlerdi .Klasik Çin tasvirlerinde kırlangıç mutluluğu ve bahar'ın doğuşunu simgelemektedir.
Bir denizci geri dönemezse; kırlangıçlar ruhlarını huzura ermek üzere göğe taşırlardı .Bu birçok denizcinin kırlangıçı bir umut sembolü ve uzun bir yolculuğun başarıyla tamamlanması olarak kucaklamaya başlamasına ve kutsal saymasına neden oldu.
Ve bazı dönemlerde bereket getirdiğine inanıldı kırlangıçların. Ayrıca; mutluluğun, sevincin ve hatta yeni bir çocuğun hayatımıza gireceğinin işareti olarak görülen kırlangıç, evinize girmişse bu mutlulukla ve sevgiyle karşılandı.
Zarafeti ve çevikliği ile saygı gören Kırlangıçlar , zayıf ayaklarından dolayı nadiren yere iner ve yerde fazla kalamazlar.
Türk halk şiirinde ve divan şiirinde kırlangıçlar olumlu özellikleri ile çeşitli benzetmelere konu olmuşlardır. Halk şiirinde kırlangıçlar şefkat uyandıran görünümleri ve insan özünden yuva yapma ustalıkları ile anılmıştır.
Halk şiirlerinde kırlangıçlar yerde sürünürcesine uçabilme yetenekleri dolayısıyla tevazu yönleriyle benzetmeler yapılmıştır .Bu benzetmeye divan şiirinde de rastlanmaktadır. Örneğin halk şairi "Mestinin" bir kıtasında
"Kimi karıncadır deve görünür .
Kimi aslan ,çakal postun bürünür.
Kimi kırlangıç tek yerde sürünür.
Kimi Cibril ile hempervaz olur."
Günümüz yaşananları ve aktörleri için Yoruma gerek var mı? Diyor
VE
"Eğer yerde yatan bir kırlangıç görürsen kanatları açık...
panik yapma .
Yaralı değil.
Ölmek üzere de değil
Sadece gökyüzünün kuşu ...
kalkmasına izin vermeyen bir dünyaya düşmüş.
Kırlangıç yerden havalanamamış
Kanatları o kadar uzundur ki ,yere basıp itme şansı yoktur.
Onu nazikçe alman yeterlidir .
Biraz.. Sadece biraz kaldırman .
Ve o ,tek başına yeniden uçar .
Bazı insanlar gibi.
Bazen eksik olan şey cesaret değildir.
Sadece ...
bir el .
Bir bakış.
Yeniden rüzgarı hissedebilmek için
Yumuşak bir yükseliş.
*İçine işleyen bir yeniden yazımdan alıntı -Jason Lapointe/ L' E'veiller
